Dierbare therapeut,
Wanneer je een praktijk begint, niet als hobbyist maar als echte zorgprofessional, dan dien je je kenbaar te maken aan aanbieders van (reguliere) zorg in je omgeving. Dat getuigt niet alleen van respect voor hen, maar dat is ook liefdevol voor jezelf! Ook zakelijk gezien is dit wijs: huisartsen spelen een sleutelrol n de gezondheidszorg en zijn belangrijke potentiële verwijzers. Er zijn echter veel ziektebeelden waar zij onvoldoende tijd en aandacht aan kunnen besteden, of waarvoor geen adequate of causale therapie bestaat. Het kan dus voor hen en voor hun patiënten een uitkomst zijn als zij weet hebben van jou en je aanvullende behandelingen.
Helaas, slechts weinig therapeuten maken daadwerkelijk direct contact met huisartsen, beducht als zij zijn voor de vaak negatieve reacties. Jammer! Daardoor worden bestaande overtuigingen en vooroordelen over complementaire therapeuten versterkt en mis je de kans om te netwerken met potentiele verwijzers naar jouw praktijk. Je blijft dan een onbetekenend eilandje in het totale zorgveld.
Daarom mijn advies (als ex-huisarts): overwin je schroom en schrijf een introductiebrief, die je naar alle huisartsen en hun praktijkondersteuners (POH’s) in de (wijde) omgeving stuurt.
Er zijn wel een paar voorwaarden waaraan zo’n brief moet voldoen:
Noem (hooguit) enkele ziektebeelden of problemen waarmee je goede resultaten hebt geboekt. Het is volstrekt zinloos te vermelden dat je alles goed kunt behandelen met jouw therapie, zelfs als dat zo is! Hoe specifieker je bent, des te geloofwaardiger, en makkelijker voor de huisarts om zich jou te herinneren!
10-15 regels volstaan. Zo’n brief is de sleutel naar een succesvolle samenwerking. Aan de slag dus!
Hartegroet,
Albert Jansen